aŭdebleco

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

aŭdebleco < aŭdebla (ακουστός) + eco (ιδιότητα)

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	aŭdebleco	aŭdeblecoj
αιτιατική	aŭdeblecon	aŭdeblecojn

aŭdebleco ^(eo)

• ακουστικότητα, η δυνατότητα να ακουστεί κάτι

Άλλες γραφές

• audebleco στο H-sistemo
• auxdebleco στο X-sistemo