grotta

Ιταλικά (it)

Ετυμολογία

grotta < (κληρονομημένο) δημώδης λατινική *grupta / *crupta < λατινική crypta < ελληνιστική κοινή κρυπτή (κρύπτη), ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου κρυπτός (κρυφός, μυστικός)

Ουσιαστικό

grotta ^(it) θηλυκό (πολωνικά: grotte)

• σπηλιά
• γκρότα → δείτε και τη λέξη grotto (γκρότο)

Συγγενικά

• cripta (κρύπτη)
• Grottaferrata (Κρυπτοφέρρη) (τοπωνύμιο)

Πηγές

• grotta - Vocabolario Treccani online, Istituto della Enciclopedia Italiana (Istituto Treccani).