radical

Αγγλικά (en)

Επίθετο

παραθετικά
θετικός	radical
συγκριτικός	more radical
υπερθετικός	most radical

radical ^(en)

1. ριζικός, που γίνεται από τις ρίζες· που είναι πλήρης και ολοκληρωτικός

   ⮡  A bold politician can make radical reforms.

   Ένας τολμηρός πολιτικός μπορεί να κάνει ριζικές μεταρρυθμίσεις.

2. ριζικός, που είναι νέος, διαφορετικός και πιθανόν να έχει μεγάλο αποτέλεσμα

   ⮡  It’s a radical solution to the problem.

   Είναι μια ριζική λύση στο πρόβλημα.

3. ριζοσπαστικός, που επιδιώκει ριζική και άμεση μεταβολή των καθιερωμένων και παγιωμένων κοινωνικών θεσμών

   ⮡  a radical party - ριζοσπαστικό κόμμα

   ⮡  a radical social program - ριζοσπαστικό κοινωνικό πρόγραμμα

   ⮡  His radical views angered conservatives.

   Οι ριζοσπαστικές του απόψεις προκάλεσαν την οργή των συντηρητικών.

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
radical	radicals

radical ^(en)

1. ο ριζοσπάστης/η ριζοσπάστρια, ο ριζοσπαστικός/η ριζοσπαστική

   ⮡  the party of radicals - το κόμμα των ριζοσπαστών

2. (χημεία) η ρίζα
3. (γλωσσολογία) ριζικός χαρακτήρας (μέρος ενός χαρακτήρα σε γλώσσες όπως τα κινέζικα)

Πηγές

• radical (adjective) - Oxford Learner's Dictionaries
• radical (noun) - Oxford Learner's Dictionaries

---

Γαλλικά (fr)

Προφορά

^ⓘ 

Επίθετο

γένος	ενικός	πληθυντικός
αρσενικό	radical	radicaux
θηλυκό	radicale	radicales

radical ^(fr)

1. ριζοσπαστικός
2. ριζικός

Ουσιαστικό

radical ^(fr)

• ο ριζοσπάστης