rebellion

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
rebellion	rebellions

Ουσιαστικό

rebellion ^(en)

• (μετρήσιμο και μη μετρήσιμο) η εξέγερση, η ανταρσία, μια προσπάθεια ορισμένων από τους ανθρώπους σε μια χώρα να αλλάξουν την κυβέρνησή τους με βία

  ⮡  a general rebellion against the dictatorship - γενική εξέγερση κατά της δικτατορίας

  ⮡  We crushed the rebellion.

  Συντρίψαμε την ανταρσία.

Συνώνυμα

• insurgency
• insurrection
• mutiny
• revolt
• sedition
• uprising

Πηγές

• rebellion - Oxford Learner's Dictionaries