εκ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εκ < αρχαία ελληνική ἐκ

Πρόθεση

εκ ή (πριν από φωνήεν) εξ

• (λόγιο) συντάσσεται με γενική και δηλώνει:
  1. χρόνο

     το ήξερα εκ των προτέρων (= από πριν)

  2. προέλευση από ένα τόπο

     παραλάβαμε ένα δέμα εκ Παρισίων (= από το Παρίσι)

  3. τρόπο

     τα λες αυτά εκ του ασφαλούς

  4. αιτία

     συμβιβάστηκα εξ ανάγκης (= από ανάγκη)

  5. το διαιρεμένο σύνολο

     έλάχιστοι διορίστηκαν τελικά εκ των χιλιάδων υποψηφίων

Συγγενικά

• Ως πρόθημα (εκ-) συναντάται σε πολλές ελληνικές λέξεις, π.χ. εκλαμβάνω, εκτιμώ, εξαιρώ κ.λπ.

Εκφράσεις

• εκ των προτέρων / εκ των υστέρων: από πριν, εγκαίρως / μετά (από κάτι), όταν είναι πια αργά
• ως εκ θαύματος: σαν από θαύμα
• εκ πρώτης όψεως: με την πρώτη ματιά
• εκ διαμέτρου αντίθετος: εντελώς αντίθετος

Συνώνυμα

• από (+ αιτιατική)

    εκ

αγγλικά : from (en) γαλλικά : de (fr)