ἐξαιτέω
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Αρχαία ελληνικά (grc)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
Ρήμα
[επεξεργασία]
ἐξαιτέω / ἐξαιτῶ
- απαιτώ ή ζητώ από κάποιον
- ※ 5ος αιώνας πκε, ⌘Σοφοκλής, Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ, 586
- ἀλλ᾽ ἐν βραχεῖ δὴ τήνδε μ᾽ ἐξαιτῇ χάριν.
- Μα η χάρη αυτή, που μου ζητάς, πολύ μικρή είναι χάρη.
- Μετάφραση (1911): Ηλίας Βουτιερίδης @greek‑language.gr
- ἀλλ᾽ ἐν βραχεῖ δὴ τήνδε μ᾽ ἐξαιτῇ χάριν.
- ※ 5ος αιώνας πκε, ⌘Σοφοκλής, Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ, 586
- (στη μέση φωνή) (+ απαρέμφατο) ικετεύω ώστε να αποκτήσω, να επιτύχω
- ※ 5ος αιώνας πκε, ⌘ Ευριπίδης, Ἑκάβη, 49-50
- τοὺς γὰρ κάτω σθένοντας ἐξῃτησάμην | τύμβου κυρῆσαι κἀς χέρας μητρὸς πεσεῖν.
- Γύρεψα απ᾽ τους θεούς του Κάτω Κόσμου | τάφο να βρω και να πέσω στα χέρια της μάνας μου·
- Μετάφραση (1994): Γιώργος Γεραλής @greek‑language.gr
- τοὺς γὰρ κάτω σθένοντας ἐξῃτησάμην | τύμβου κυρῆσαι κἀς χέρας μητρὸς πεσεῖν.
- ※ 5ος αιώνας πκε, ⌘ Ευριπίδης, Ἑκάβη, 49-50
- (στη μέση φωνή) (+ αιτ. πραγμ.) αποτρέπω, αποκρούω ικετεύοντας
- (στη μέση φωνή) ζητώ για τον εαυτό μου, απαιτώ
- (στη μέση φωνή) ζητώ ως χάρη, κερδίζω τη συγνώμη κάποιου ή την άφεση
- ※ 5ος αιώνας πκε, ⌘Σοφοκλής, Ἠλέκτρα, 655-656
- ταῦτ᾽, ὦ Λύκει᾽ Ἄπολλον, ἵλεως κλύων | δὸς πᾶσιν ἡμῖν ὥσπερ ἐξαιτούμεθα.
- Καλόγνωμος, Λύκειε Απόλλωνα, άκου αυτές μου τις ευχές | και δώσε σ᾽ όλους εμάς καθώς σου τα παρακαλούμε.
- Μετάφραση (1936): Ι.Ν. Γρυπάρης @greek‑language.gr
- ταῦτ᾽, ὦ Λύκει᾽ Ἄπολλον, ἵλεως κλύων | δὸς πᾶσιν ἡμῖν ὥσπερ ἐξαιτούμεθα.
- ※ 5ος αιώνας πκε, ⌘Σοφοκλής, Ἠλέκτρα, 655-656
Συγγενικά
[επεξεργασία]
Πηγές
[επεξεργασία]
- ἐξαιτέω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- ἐξαιτέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.