αλλόφωνο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	αλλόφωνο	τα	αλλόφωνα
γενική	του	αλλόφωνου & αλλοφώνου	των	αλλόφωνων & αλλοφώνων
αιτιατική	το	αλλόφωνο	τα	αλλόφωνα
κλητική		αλλόφωνο		αλλόφωνα
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αλλόφωνο < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική allophone στη σημασία για τη γλωσσολογία) < allo- (αρχαία ελληνική ἀλλο- + φωνή. Μορφολογικά αναλύεται σε αλλό- + -φωνο ουδέτερο του αλλόφωνος. Διαφορετικό το ελληνιστικό ἀλλόφωνος (ξενόγλωσσος).

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈlo.fo.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : αλ‐λό‐φω‐νο

Ουσιαστικό

αλλόφωνο ουδέτερο

• (γλωσσολογία, φωνολογία) φθόγγος που είναι παραλλαγή ή ποικιλία του ίδιου φωνήματος· το ποια παραλλαγή θα εμφανιστεί, εξαρτάται από το ηχητικό περιβάλλον και τους φωνολογικούς κανόνες κάθε γλώσσας

  παραδειγμα: Στα νέα ελληνικά, οι φθόγγοι [k] και [c] είναι αλλόφωνα του φωνήματος /k/. Tο [k] εμφανίζεται πριν από σύμφωνα και πριν από /a/, /o/, /u/ ενώ το [c] πριν από /e/, /i/.

  αναλυτική εξήγηση - Γλωσσάρι όρων γλωσσολογίας που χρησιμοποιούνται στα σχολικά εγχειρίδια. - Digital PanGloss στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012

Συγγενικά

• αλλοφωνική παραλλαγή
• αλλοφωνικός

→ και δείτε τις λέξεις άλλος, φώνημα και φωνή

Δείτε επίσης

• αλλόγραφο
• αλλόμορφο

Μεταφράσεις

    αλλόφωνο

αγγλικά : allophone (en) γαλλικά : allophone (fr)

Πηγές

• Ποιες σχέσεις μπορεί να έχουν οι διαφορετικοί φθόγγοι μιας γλώσσας; - Γλωσσάρι όρων γλωσσολογίας που χρησιμοποιούνται στα σχολικά εγχειρίδια. - Digital PanGloss στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012