αντίκλητος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αντίκλητος	οι	αντίκλητοι
γενική	του	αντίκλητου & αντικλήτου	των	αντίκλητων & αντικλήτων
αιτιατική	τον	αντίκλητο	τους	αντίκλητους & αντικλήτους
κλητική		αντίκλητε		αντίκλητοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντίκλητος < αντί- + κλητός < αρχαία ελληνική κλητός < καλέω / καλῶ

Ουσιαστικό

αντίκλητος αρσενικό

• (νομικός όρος) πληρεξούσιος που έχει εξουσιοδοτηθεί να εκπροσωπεί ή να αναπληρώνει κάποιον σε νομικές υποθέσεις

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις αντί, κλητός και καλώ

Μεταφράσεις

    αντίκλητος

αγγλικά : proxy (en)

Πηγές

• αντίκλητος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)