βρεχτοκούκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	βρεχτοκούκι	τα	βρεχτοκούκια
γενική		—		—
αιτιατική	το	βρεχτοκούκι	τα	βρεχτοκούκια
κλητική		βρεχτοκούκι		βρεχτοκούκια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βρεχτοκούκι < μεσαιωνική ελληνική βρεχτός + κουκί

Ουσιαστικό

βρεχτοκούκι ουδέτερο

• (σπάνιο) σπάνιος ενικός αριθμός της λέξης βρεχτοκούκια

  ※  Ο παπα—Νικόλας έμεινε αμίλητος κάμποση ώρα, κοιτάζοντας το αδειανό ποτήρι πάνω στο τραπέζι. ―Πάρε μεζέ κανένα βρεχτοκούκι, είπε ο ταβερνάρης. ―Βρεχτοκούκι; Πα πα πα! έκανε με ύφος κωμικό ο παπάς. Βρεχτοκούκι; Ο μέγας Πυθαγόρας απαγορεύει να τρώμε κουκιά, γιατί τα μαμουνάκια που έχουν μέσα είναι οι ψυχές των πεθαμένων. ―Α! έκανε ο κυρ-Αργύρης. Ώστε να μην τρώω κουκιά; ―Θα ’πρεπε να σ’ αφήσω να το πιστέψεις, γιατί με πότισες και δεύτερο τσίπουρο και μ’ έφερες στο κέφι. Μα, να πεις, πρέπει μάλλον να σ’ ευγνωμονώ γι’ αυτό. Σηκώθηκε, λίγο βαρύς. Ο ταβερνάρης τον πήγε ώσαμε την πόρτα. (Κοσμάς Πολίτης, Στου Χατζηφράγκου, 1962-1963)

Μεταφράσεις

    βρεχτοκούκι

→ δείτε τη λέξη βρεχτοκούκια