κινητισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κινητισμός	οι	κινητισμοί
γενική	του	κινητισμού	των	κινητισμών
αιτιατική	τον	κινητισμό	τους	κινητισμούς
κλητική		κινητισμέ		κινητισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κινητισμός < κινητ(ός) + -ισμός, μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική mobilisme

Προφορά

ΔΦΑ : /ci.ni.tiˈzmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κι‐νη‐τι‐σμός

Ουσιαστικό

κινητισμός αρσενικό

1. (φιλοσοφία) θεωρία που ισχυρίζεται ότι η κάθε ουσία στον κόσμο μεταβάλλεται, άρα οι σταθεροί νόμοι απορρήπτονται
2. (γεωλογία) νόμος που εξηγεί την ανάδυση των οροσειρών με βάση τη κίνηση των τεκτονικών πλακών

Μεταφράσεις

    κινητισμός

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)