κολπῖτις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κολπῖτις	αἱ	κολπίτιδες
γενική	τῆς	κολπίτιδος	τῶν	κολπιτίδων
δοτική	τῇ	κολπίτιδι	ταῖς	κολπίτισι(ν)
αιτιατική	τὴν	κολπῖτιν	τὰς	κολπίτιδᾰς
κλητική ὦ!		κολπῖτι		κολπίτιδες
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κολπῖτις (μαρτυρείται από το 1876) → και δείτε τη λέξη κολπίτιδα

Ουσιαστικό

κολπῖτις, -ιδος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η κολπίτιδα