λιόκρουση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	η	λιόκρουση
γενική	της	λιόκρουσης
αιτιατική	τη	λιόκρουση
κλητική		λιόκρουση
Κατηγορία όπως «παγκοσμιοποίηση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λιόκρουση < λιό- + κρούση < κρούω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈʎo.kɾu.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λιό‐κρου‐ση

Ουσιαστικό

λιόκρουση θηλυκό (δημοτική)

1. (αστρονομία, ανεπίσημο) το ρίξιμο (χτύπημα, κρούση) των ακτίνων, στο φαινόμενο όπου ο ανατέλλων ήλιος ρίχνει τις ακτίνες του στη δύουσα σελήνη σε μέρα πανσελήνου (Χρειάζεται έλεγχο για επίσημο όρο της αστρονομίας)

   άλλες μορφές: λιόκριση, ηλικόκριση

2. η νόσος ίκτερος, η χρυσή

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη λιόκρουγμα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη λιόκρουγμα

Μεταφράσεις

    οι ακτίνες του ήλιου στη σελήνη

    λιόκρουση

→ δείτε τη λέξη ίκτερος

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .