μινιστέριον

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μινιστέριον	τὰ	μινιστέρια
γενική	τοῦ	μινιστερίου	τῶν	μινιστερίων
δοτική	τῷ	μινιστερίῳ	τοῖς	μινιστερίοις
αιτιατική	τὸ	μινιστέριον	τὰ	μινιστέρια
κλητική ὦ!		μινιστέριον		μινιστέρια
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μινιστέριον < λατινική ministerium

Ουσιαστικό

μινιστέριον ουδέτερο

• (καθαρεύουσα) (πολιτική) το μινιστέριο, υπουργείο

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .