πελάτις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πελάτις	αἱ	πελάτιδες
γενική	τῆς	πελάτιδος	τῶν	πελατίδων
δοτική	τῇ	πελάτιδῐ	ταῖς	πελάτισῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πελάτιν	τὰς	πελάτιδᾰς
κλητική ὦ!		πελάτι		πελάτιδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πελάτιδε
γεν-δοτ	τοῖν		πελατίδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

πελάτις, -ιδος θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) θηλυκό του αρχαίου πελάτης

Πηγές

• πελάτις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πελάτις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.