πολυκαισαρίη

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πολυκαισαρίη	αἱ	πολυκαισαρίαι
γενική	τῆς	πολυκαισαρίης	τῶν	πολυκαισαριῶν
δοτική	τῇ	πολυκαισαρίῃ	ταῖς	πολυκαισαρίαις
αιτιατική	τὴν	πολυκαισαρίην	τὰς	πολυκαισαρίᾱς
κλητική ὦ!		πολυκαισαρίη		πολυκαισαρίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πολυκαισαρίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πολυκαισαρίαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολυκαισαρίη < πολυ- + Καῖσαρ < λατινική Caesar (κατ’ αναλογία προς το πολυκοιρανίη)

Ουσιαστικό

πολυκαισαρίη θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) πληθώρα Καισάρων, η ύπαρξη περισσοτέρων του ενός Καισάρων

  ※  Πλούταρχος, Αντώνιος, 81, 5 - 82, 2

  Βουλευομένου δὲ Καίσαρος, Ἄρειον εἰπεῖν λέγουσιν: «οὐκ ἀγαθὸν πολυκαισαρίη». Τοῦτον μὲν οὖν ὕστερον ἀπέκτεινε μετὰ τὴν Κλεοπάτρας τελευτήν.

Πηγές

• πολυκαισαρίη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πολυκαισαρίη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.