προαπόδειξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προαπόδειξῐς	αἱ	προαποδείξεις
γενική	τῆς	προαποδείξεως	τῶν	προαποδείξεων
δοτική	τῇ	προαποδείξει	ταῖς	προαποδείξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	προαπόδειξῐν	τὰς	προαποδείξεις
κλητική ὦ!		προαπόδειξῐ		προαποδείξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προαποδείξει
γεν-δοτ	τοῖν		προαποδειξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προαπόδειξις < αρχαία ελληνική προαποδείκνυμι + -ξις < πρό + ἀποδείκνυμι

Ουσιαστικό

προαπόδειξις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) προαπόδειξη

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις προαποδείκνυμι, ἀποδείκνυμι και δείκνυμι

Πηγές

• προαπόδειξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.