προολκεύς

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	προολκεύς	οἱ	προολκεῖς
γενική	τοῦ	προολκέως	τῶν	προολκέων
δοτική	τῷ	προολκεῖ	τοῖς	προολκεῦσι(ν)
αιτιατική	τὸν	προολκέα	τοὺς	προολκέας
κλητική ὦ!		προολκεῦ		προολκεῖς
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

προολκεύς αρσενικό

• (καθαρεύουσα) άλλη μορφή του προολκέας

  ※  Άροτρον μετά προολκέως (Βίκτωρ Δούσμανης, Μεγάλη ελληνική εγκυκλοπαίδεια: Γ-Δεκέλεια, 1929. σελ. 307)

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .