πτέρωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πτέρωσῐς	αἱ	πτερώσεις
γενική	τῆς	πτερώσεως	τῶν	πτερώσεων
δοτική	τῇ	πτερώσει	ταῖς	πτερώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πτέρωσῐν	τὰς	πτερώσεις
κλητική ὦ!		πτέρωσῐ		πτερώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πτερώσει
γεν-δοτ	τοῖν		πτερωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πτέρωσις < πτερόω + -σις

Ουσιαστικό

πτέρωσις θηλυκό

1. το πτέρωμα
2. η τοποθέτηση φτερών σε βέλος
3. (ελληνιστική σημασία ,ιατρική) εξάρτημα χειρουργικού εργαλείου

Δείτε επίσης

• πτέρωση (νέα ελληνικά)

Πηγές

• πτέρωσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πτέρωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.