σίκυς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σίκυς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σικύα (αγριαγγουριά) → και δείτε τις λέξεις σικύς και σίκυς (αρσενικό)

Ουσιαστικό

σίκυς θηλυκό

• (καθαρεύουσα) (φυτό) καρπουζιά

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	σίκυς	οἱ	σίκυες
γενική	τοῦ	σίκυος	τῶν	σικύων
δοτική	τῷ	σίκυῐ̈	τοῖς	σίκυσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	σίκυν	τοὺς	σίκυς
κλητική ὦ!		σίκυ		σίκυες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σίκυε
γεν-δοτ	τοῖν		σικύοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βότρυς' όπως «βότρυς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

σίκυς αρσενικό (ως θηλυκό, μεταγενέστερα)

• άλλη μορφή του σικύς

  → δείτε και τη λέξη σίκυος αρσενικό

Πηγές

• σίκυς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

  Η αναφορά σε θηλυκό, στο σίκυος