σιτζίμι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σιτζίμι	τα	σιτζίμια
γενική	του	σιτζιμιού	των	σιτζιμιών
αιτιατική	το	σιτζίμι	τα	σιτζίμια
κλητική		σιτζίμι		σιτζίμια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σιτζίμι < τουρκική sicim

Προφορά

ΔΦΑ : /siˈd͡zi.mi/

Ουσιαστικό

σιτζίμι ουδέτερο

1. λεπτό, γερό σκοινί ή γερός σπάγκος

   Ήσπασ' η γαδούρα το σιτζίμι κι ήφαε το ψωμί του. (Ν.Ε. Μηλιώρης, Μικρασιατικά Χρονικά Ζ, 1957, σελ. 430, αρ. 170)

   ≈ συνώνυμα: σκοινί, σπάγγος, τριχιά

2. (μεταφορικά) πυκνή βροχή

   Η βροχή έπεφτε σιτζίμι. (Κ. Πολίτης, Στου Χατζηφράγκου, Αθήνα 1963)

   ≈ συνώνυμα: καρεκλοπόδαρα

Μεταφράσεις

    σιτζίμι

αγγλικά : string (en), rope (en) γαλλικά : corde (fr)