ἀμάρακος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ᾰμᾰ̄ρᾰκο-
ονομαστική	ὁ	ἀμάρακος	οἱ	ἀμάρακοι
γενική	τοῦ	ἀμαράκου	τῶν	ἀμαράκων
δοτική	τῷ	ἀμαράκῳ	τοῖς	ἀμαράκοις
αιτιατική	τὸν	ἀμάρακον	τοὺς	ἀμαράκους
κλητική ὦ!		ἀμάρακε		ἀμάρακοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀμαράκω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀμαράκοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀμάρακος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀμάρακος (ᾰμᾰρᾰκος) αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

1. (φυτό) βολβώδες φυτό
2. (φυτό) μαντζουράνα (Ἀμάρακος ὁ Περσικός ή Αἰγυπτιακός)

Άλλες μορφές

• ἀμάρακον

Συγγενικά

• (νέα ελληνική) μαντζουράνα
• (λατινικά) amaracus, amaracum

Πηγές

• ἀμάρακος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.