ἐρασιπλόκαμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐρασιπλόκαμος	τὸ	ἐρασιπλόκαμον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐρασιπλοκάμου	τοῦ	ἐρασιπλοκάμου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐρασιπλοκάμῳ	τῷ	ἐρασιπλοκάμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐρασιπλόκαμον	τὸ	ἐρασιπλόκαμον
κλητική ὦ!		ἐρασιπλόκαμε		ἐρασιπλόκαμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐρασιπλόκαμοι	τὰ	ἐρασιπλόκαμᾰ
γενική	τῶν	ἐρασιπλοκάμων	τῶν	ἐρασιπλοκάμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐρασιπλοκάμοις	τοῖς	ἐρασιπλοκάμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐρασιπλοκάμους	τὰ	ἐρασιπλόκαμᾰ
κλητική ὦ!		ἐρασιπλόκαμοι		ἐρασιπλόκαμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐρασιπλοκάμω	τὼ	ἐρασιπλοκάμω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐρασιπλοκάμοιν	τοῖν	ἐρασιπλοκάμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐρασιπλόκαμος < ἐρασι- + πλόκαμος < ἐράω

Επίθετο

ἐρασιπλόκαμος, -ος, -ον

• που έχει ωραίες μπούκλες στα μαλλιά, που έχει μπούκλες που σε κάνουν να την ερωτευτείς

  ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Πυθιονίκαις, 4. Ἀρκεσιλάῳ Κυρηναίῳ ἅρματι, 137 Επιμ. Boeck, Pindari opera quae supersunt, 1811. (4.136-4.137)

  ἐσσύμενοι δ᾽ εἴσω κατέσταν· τῶν δ᾽ ἀκούσαις αὐτὸς ὑπαντίασεν | Τυροῦς ἐρασιπλοκάμου γενεά·

  Μπήκανε μέσα ορμητικά και πήρανε τη θέση τους, κι εκείνος, ως τους άκουσε, ξεκίνησε να τους προϋπαντήσει, | ο γόνος της ωριόμαλλης Τυρώς.

  Μετάφραση (1994), Γιάννης Οικονομίδης, @greek‑language.gr

  ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘Ορφικοί ύμνοι, Ὀρφικοὶ ὕμνοι, Ἀδώνιδος, θυμίαμα ἀρώματα, στιχ. 8-9

  Κύπριδος γλυκερὸν θάλος, ἔρνος ἔρωτος, | Φερσεφόνης ἐρασιπλοκάμου λέκτροισι λοχευθείς,

  το γλυκύ τέκνον της Κύπριδος, βλαστάρι του έρωτα, | που γεννήθηκες στα κρεββάτια της Περσεφόνης με τα όμορφα μαλλιά

  Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

  ≈ συνώνυμα: ἐρατοπλόκαμος

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἔραμαι, ἐράω, ἐραστής, ἔρως και πλόκαμος

Πηγές

• ἐρασιπλόκαμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.