ῥάμφος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ῥαμφεσ-
ονομαστική	τὸ	ῥάμφος	τὰ	ῥάμφη - ῥάμφεᾰ
γενική	τοῦ	ῥάμφους - ῥάμφεος	τῶν	ῥαμφῶν - ῥαμφέων
δοτική	τῷ	ῥάμφει - ῥάμφεῐ̈	τοῖς	ῥάμφεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ῥάμφος	τὰ	ῥάμφη - ῥάμφεα
κλητική ὦ!		ῥάμφος		ῥάμφη - ῥάμφεα
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥάμφει - ῥάμφεε
γεν-δοτ	τοῖν		ῥαμφοῖν - ῥαμφέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «βέλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥάμφος < ρίζα ῥεμφ-, όπως και των ῥέμβω (κάμπτω), ῥόμβος, ῥαμψός (γαμψός) αλλά το συνδέουν και με το ῥέμω (αποπειρώμαι, μπορώ)

Ουσιαστικό

ῥάμφος

• (ορνιθολογία) η καμπύλη μύτη των αρπακτικών πτηνών, το ράμφος

Πηγές

• ῥάμφος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ῥάμφος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.