Σκέντερ
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- Σκέντερ < → λείπει η ετυμολογία
Κύριο όνομα[επεξεργασία]
Σκέντερ αρσενικό ή θηλυκό, άκλιτο
- επώνυμο (ανδρικό ή γυναικείο)[1] Eλλήνων, ιδίως Κύπριων, Μαρωνιτών
- ※ Μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης, ο Πάτερ Ιωσήφ Σκέντερ, ιερέας στην Εκκλησία των Μαρωνιτών, ανέφερε ότι κατά τη συνάντηση, τέθηκε το θέμα του Ασωμάτου [της Κυρήνειας], που είναι στρατιωτικός τομέας, και του χωριού Αγία Μαρίνα, καθώς και του Μοναστηριού του Προφήτη Ηλία, τα οποία «δυσκολευόμαστε να επισκεπτόμαστε και να κάνουμε τις λειτουργίες, όπως γίνεται στα άλλα δύο χωριά, Καρπάσια και Κορμακίτης», ανέφερε.
- Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΥΠΕ), «Άνοιγμα τριών κατεχόμενων χωριών ζήτησε ο Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών», Φilenews.com (εφ. Ο Φιλελεύθερος Κύπρου) (29 Αυγούστου 2023)· πρόσβαση: 2023-11-10.
- ※ Ο Γιώργος Σκέντερ (υιός του Αλέξανδρου και της Νίτσας Σκέντερ από την Αγία Μαρίνα [της Σκυλλούρας]) είναι ο Μαρωνίτης αθλητής ο όποιος, σαν ένας από τους πιο γρήγορους σπρίντερ της Κύπρου, τίμησε την πατρίδα μας σε παγκόσμιο επίπεδο, με την συμμέτοχη του και τη διάκριση του στα 100 μετρά, όπως και στην εθνική ομάδα 4x100 τίμησε την πατρίδα μας σε Ολυμπιακούς αγώνες, όπως και σε παγκοσμία meeting».
- «Γιώργος Σκέντερ. Ο Μαρωνίτης ομοσπονδιακός προπονητής στην ελίτ του παγκόσμιου αθλητισμού», ayiamarina.live (29 Μαΐου 2019)· πρόσβαση: 2023-11-10.
- ※ Μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης, ο Πάτερ Ιωσήφ Σκέντερ, ιερέας στην Εκκλησία των Μαρωνιτών, ανέφερε ότι κατά τη συνάντηση, τέθηκε το θέμα του Ασωμάτου [της Κυρήνειας], που είναι στρατιωτικός τομέας, και του χωριού Αγία Μαρίνα, καθώς και του Μοναστηριού του Προφήτη Ηλία, τα οποία «δυσκολευόμαστε να επισκεπτόμαστε και να κάνουμε τις λειτουργίες, όπως γίνεται στα άλλα δύο χωριά, Καρπάσια και Κορμακίτης», ανέφερε.
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
- → δείτε και Ισκεντέρ
Μεταγραφές[επεξεργασία]
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ Βλ. Μανόλης Τριανταφυλλίδης (²1995), Τα οικογενειακά μας ονόματα, επιμέλεια: Ε.Σ. Στάθης. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών (Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη). ISBN 960‑231‑010‑3. 1η έκδοση, μεταθανάτια: 1982, σελ. 112, 115 & 116. Ο συγγραφέας απλά το καταγράφει ως ξενικό, χωρίς ωστόσο να το ετυμολογεί.