αποπυρήνωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποπυρήνωση	οι	αποπυρηνώσεις
γενική	της	αποπυρήνωσης*	των	αποπυρηνώσεων
αιτιατική	την	αποπυρήνωση	τις	αποπυρηνώσεις
κλητική		αποπυρήνωση		αποπυρηνώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποπυρηνώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

αποπυρήνωση ^(el) θηλυκό

• το να αφαιρείς-βγάζεις τον πυρήνα, το κουκούτσι ή το επιθυμητό προς απομάκρυνση επίκεντρο-κέντρο

Συνώνυμα

• εκπυρήνιση

Μεταφράσεις

• αγγλικά : enucleation ^(en)