κάσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

κάσις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κάσις, -ιος αρσενικό ή θηλυκό

1. αδελφός, αδελφή

   ※  6ος/5ος↑ αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας, στίχ. 674 (674-675)

   ἄρχοντί τ᾽ ἄρχων καὶ κασιγνήτῳ κάσις, | ἐχθρὸς σὺν ἐχθρῷ στήσομαι.

   άρχοντας μ᾽ άρχοντα και μ᾽ αδερφό αδερφός του | κι εχθρός μ᾽ εχθρό θα χτυπηθώ.

   Μετάφραση (1911): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης, Αθήνα:Φέξης @greek‑language.gr

   ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ, στίχ. 1440 (1439-1440)

   καὶ τίς ἄν σ᾽ ὁρμώμενον | ἐς προῦπτον Ἅιδην οὐ καταστένοι, κάσι;

   • Ποιός, αδελφέ μου, δεν θα σε θρηνούσε, που πας να πέσεις | μόνος σου στο χάσμα του Άδη;

     Μετάφραση (2004): Δημήτρης Μαρωνίτης @greek‑language.gr

   • Και ποιός μπορεί να μη σε κλάψει, | αφού στον Άδη φανερά πηγαίνεις, αδερφέ μου;

     Μετάφραση (1911): Ηλίας Βουτιερίδης @greek‑language.gr

   ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἑκάβη^w, στίχ. 428

   ὅ τ᾽ ἐν φιλίπποις Θρῃξὶ Πολύδωρος κάσις.

   Και συ, Πολύδωρε, αδερφέ, που ζεις στη Θράκη.

   Μετάφραση (1994): Γιώργος Γεραλής, Αθήνα: Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος @greek‑language.gr

2. (μεταφορικά) αυτός που έχει όμοια φύση ή προέλευση ή όμοιο προορισμό

Συγγενικά

• αὐτοκασιγνήτη
• αὐτοκασίγνητος
• κασιγνήτα
• κασιγνήτη
• κασίγνητος
• κασιγνητικός
• κάσιοι
• μητροκασιγνήτη
• πατροκασιγνήτη
• πατροκασίγνητος
• συγκασιγνήτη
• σύγκασις
• τριακάσιοι

Πηγές

• κάσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κάσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.