κίχορα

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τὰ	κίχορᾰ
γενική	τῶν	κιχόρων
δοτική	τοῖς	κιχόροις
αιτιατική	τὰ	κίχορᾰ
κλητική ὦ!		κίχορᾰ
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κίχορα < άγνωστης ετυμολογίας. Κατά τον Bekkes, ίσως προελληνική , αλλά παρατηρεί ότι ένα είδος του φυτού υπήρχε στην Αίγυπτο.)

Απόγονοι: → δείτε τη λέξη κιχόριον / κιχώριον

Ουσιαστικό

κίχορα, -ων ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό (ελληνιστική κοινή)

• (φυτό, λαχανικό) οι πικραλίδες Cichorium intybus, τα αγριοράδικα, το κιχώριο

  ≈ συνώνυμα: κιχόρη

Άλλες μορφές

και γραφή των όρων με ωμέγα

Συγγενικά

• κιχώρη
• κιχόριον, κιχόρια & κιχώριον

  → δείτε  μεσαιωνική λατινική cichorea

• κιχοριώδης / κιχωριώδης

Δείτε επίσης

• νέα ελληνικά: τσίκορι, τσίκορε, σικορέ

Πηγές

• κίχορα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.