2η κλίση ουσιαστικών « Κατηγορία:Ουσιαστικά κατά την κλίση (αρχαία ελληνικά) & ελληνιστική κοινή
Κατηγορία:Δευτερόκλιτα ουσιαστικά - Second declension of Ancient Greek nouns
↑
↑
-ος παροξύτονα προπερισπώμενα [ επεξεργασία ]
↑
↑
-όν οξύτονα παροξύτονα προπερισπώμενα [ επεξεργασία ]
↑
↑
Αυτή η σελίδα μπήκε στον κατάλογο των σελίδων που χρειάζονται επιμέλεια και έλεγχο Παρακαλούμε συμπληρώστε, τεκμηριώστε το λήμμα και βγάλτε αυτή την ετικέτα εάν θεωρείτε ότι το λήμμα ανταποκρίνεται στα κριτήρια του Βικιλεξικού. Για έλεγχο. χρειάζεται βοήθεια από φιλόλογο για ξεκαθάρσιμα κλιτικών τύπων στα ῥόος ῥοῦς χόος χοῦς .
↑
↑
↑
↑
προέρχονται από κατάληξη που είχε το ο πριν από μακρό φωνήεν:
-εως < -ηο ς
Περισσότερα στις #Αττικόκλιτα-Σημειώσεις
ΠΗΓΕΣ : §237 #Smyth
↑ κλίση Νεικῶς
Ανήκει στα Ιδιόκλιτα: Νεκῶς και μοιάζει πολύ με τα αττικόκλιτα της 2ης κλίσης όπως το #λαγῶς .
Ξενικά κύρια ονόματα. Μόνο στον ενικό.
↑
↑
-ως -ων προπαροξύτονα [ επεξεργασία ]
* #Αττικόκλιτα-Σημειώσεις
↑
Γενικοί κανόνες 2ης κλίσης [ επεξεργασία ]
οι καταλήξεις είναι ίδιες για τα αρσενικά και για τα θηλυκά
τα ουδέτερα έχουν ίδιες τις πτώσεις: ονομαστική-αιτιατική-κλητική στον ενικό, και αντίστοιχα, στον πληθυντικό
η κατάληξη του άλφα -ᾰ στα ουδέτερα, είναι βραχύχρονη
Τα συνηρημένα της 2ης κλίσης
αρσενικά ή θηλυκά: όπως πλόος > #πλοῦς , ἔκπλοος > #ἔκπλους
ουδέτερα: ὀστέον > #ὀστοῦν
ΚΑΝΟΝΑΣ: για τα ε και τα ο
ο + ο > ου ό + ο > οῦ
ε + ο > ου
χάνονται πριν από διφθόγους και άλλα φωνήεντα
και δείτε τις συναιρέσεις στους κλιτικούς πίνακες
έχουν πάντα σταθερό τον τόνο
ακόμη και στα σύνθετα, αντικανονικά : τοῦ ἐκπλόου > τοῦ ἔκπλου (αντί τοῦ * ἐκπλοῦ)
ο δυϊκός οξύνεται αντικανονικά (αντί περισπωμένης) πλώ, ὀστώ
!! Εξαιρέσεις
το οἰνοχόος δεν έχει συνηρημένους τύπους, γιατί ήταν οἰνοχόϜος. Μόνο, δοτική ενικού οἰνοχῷ
↑
Αττική δεύτερη κλίση με χαρακτηριστικό της κατάληξης το ωμέγα . Υπάγονται στη 2η ο κλίση επειδή προέρχονται από κατάληξη που είχε το ο πριν από μακρό φωνήεν:
-εως < -ηο ς .
Στην αττική διάλεκτο συνηθίζονταν με ω (ενώ στην Ιωνική με ο ).
αττικός τύπος : ὁ λεώς ιωνικός τύπος ὁ λαός
Στην ελληνιστική κοινή, έχουν πλέον κατάληξη με όμικρον.
Παρατηρήσεις:
έχουν το ωμέγα παντού και διατηρούν τον τόνο αμετακίνητο
Ο τόνος διατηρήθηκε όπως στα -αος, (!! ακόμα και στην ονομαστική, με οξεία στην προπαραλήγουσα, παρ' όλο που η λήγουσα είναι μακρά)
↪ Μενέλεως , διατηρώντας τον τονισμό του Μενέλαος
αν ακολουθεί γιώτα, τότε παίρνει τη μορφή υπογεγραμμένου (ή προσγεγραμμένου αν πρόκειται για κεφαλαία)
↪ oἱ * λεώ-οι = oἱ λεῴ
!! Εξαιρέσεις για την αιτιατική ενικού:
Κλητική: Ο Smyth δε δίνει κλητική για τα αττικόκλιτα. Επίσης, σχολιάζει τον ποικίλο τονισμό που βρίσκουμε στα κείμενα ως αμφίβολο.
↑