νῆσος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	νῆσος	αἱ	νῆσοι
γενική	τῆς	νήσου	τῶν	νήσων
δοτική	τῇ	νήσῳ	ταῖς	νήσοις
αιτιατική	τὴν	νῆσον	τὰς	νήσους
κλητική ὦ!		νῆσε		νῆσοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		νήσω
γεν-δοτ	τοῖν		νήσοιν
2η κλίση, ομάδα 'δρόμος', Κατηγορία όπως «νῆσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νῆσος < αβέβαιης ετυμολογίας. Δεν φαίνεται να υπάρχει σύνδεση με το νήχω (κολυμπάω). Κατ' άλλη άποψη σχετίζεται με τη λατινική nasus (μύτη). Ή πιθανόν, δάνειο μεσογειακής προέλευσης.

Ουσιαστικό

νῆσος θηλυκό

• (γεωγραφία) νησί, νήσος

Πηγές

• «νῆσος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «νῆσος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.