ἵππος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	ἵππος	ἵππω	ἵπποι
Γενική	ἵππου	ἵπποιν	ἵππων
Δοτική	ἵππῳ	ἵπποιν	ἵπποις
Αιτιατική	ἵππον	ἵππω	ἵππους
Κλητική	ἵππε	ἵππω	ἵπποι

Ετυμολογία

ἵππος < πρωτοελληνική *íkkʷos < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁éḱwos < *h₁oh₁ḱu (ταχύς, ὠκύς)

Ουσιαστικό

ἵππος αρσενικό ή θηλυκό

1. (ζωολογία) ο ίππος, το άλογο
   • (θηλυκό) η φοράδα
2. όργανο βασανιστηρίων
3. (ιχθυολογία) είδος ψαριού
4. (θηλυκό) το ιππικό

   ≈ συνώνυμα: ἱπποσύνη