ἅλως

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἅλως	αἱ	ἅλῳ & ἅλωες, ἅλως
γενική	τῆς	ἅλω & ἅλωος	τῶν	ἅλων
δοτική	τῇ	ἅλῳ	ταῖς	ἅλῳς
αιτιατική	τὴν	ἅλω & ἅλων, ἅλωα	τὰς	ἅλως
κλητική ὦ!		ἅλως		ἅλῳ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἅλω
γεν-δοτ	τοῖν		ἅλῳν
2η κλίση - αττικόκλιτα, Κατηγορία 'κάλως' όπως «κάλως» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἅλως < ἀλέω

Ουσιαστικό

ἅλως θηλυκό

1. αλώνι

   άλλες μορφές: ἅλων, ἁλωή

2. κύκλος ασπίδας
3. δίσκος

Πηγές

• ἅλως - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἅλως - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.