θυγατριδέος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	θυγατριδέος > θυγατριδοῦς	οἱ	θυγατριδέοι   > θυγατριδοῖ
γενική	τοῦ	θυγατριδέου > θυγατριδοῦ	τῶν	θυγατριδέων > θυγατριδῶν
δοτική	τῷ	θυγατριδέῳ   > θυγατριδῷ	τοῖς	θυγατριδέοις > θυγατριδοῖς
αιτιατική	τὸν	θυγατριδέον > θυγατριδοῦν	τοὺς	θυγατριδέους > θυγατριδοῦς
κλητική ὦ!		θυγατριδέε   > θυγατριδοῦ		θυγατριδέοι   > θυγατριδοῖ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θυγατριδέω   > θυγατριδώ
γεν-δοτ	τοῖν		θυγατριδέοιν > θυγατριδοῖν
2η κλίση, ομάδα 'θυγατριδέος θυγατριδοῦς', Κατηγορία 'θυγατριδέος' όπως «θυγατριδέος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

θυγατριδέος αρσενικό

• (οικογένεια) ιωνικός τύπος του θυγατριδοῦς (ασυναίρετος τύπος)