Μετάβαση στο περιεχόμενο

ξημερώνει

Από Βικιλεξικό

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
ξημερώνει: γ ενικό πρόσωπο οριστικής ενεστώτα του ρήματος ξημερώνω

Προφορά

[επεξεργασία]
ΔΦΑ : /ksi.meˈɾo.ni/

ξημερώνει (τριτοπρόσωπο)

  1. (απρόσωπο ρήμα) έρχεται το ξημέρωμα, βγαίνει ο ήλιος και φαίνεται το πρώτο φως της μέρας
      Άρχισε να ξημερώνει. Έξαφνα, ένα σκυλάκι ρίχθηκε πάνω στον Αποστόλη, κουνώντας χαρούμενα την ουρά του. (Πηνελόπη Δέλτα, Στα μυστικά του βάλτου, Κεφάλαιο ΚΑ)
  2. (προσωπικό) έρχεται το ξημέρωμα, βγαίνει ο ήλιος και φαίνεται το πρώτο φως της μέρας
      Ήρθεν η ώρα κι ο καιρός, κ' η μέρα ξημερώνει, / να φανερώσει ο Ρώκριτος το πρόσωπο, που χώνει. (Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος, Ε 765-766)

Συνώνυμα

[επεξεργασία]

Συγγενικά

[επεξεργασία]

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]