Ἆλις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
	Ἄλῐδ-
ονομαστική	ἡ	Ἆλις
γενική	τῆς	Ἄλιδος
δοτική	τῇ	Ἄλιδῐ
αιτιατική	τὴν	Ἆλιν
κλητική ὦ!		Ἆλι
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἆλις < → δείτε τη λέξη Ἦλις

Κύριο όνομα

Ἆλις θηλυκό

• δωρικός τύπος του Ἦλις

  ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Ὀλυμπιονίκαις^w, 1.78

  τῷ μὲν εἶπε: “φίλια δῶρα Κυπρίας ἄγ' εἴ τι, Ποσείδαον, ἐς χάριν
  τέλλεται, πέδασον ἔγχος Οἰνομάου χάλκεον,
  ἐμὲ δ' ἐπὶ ταχυτάτων πόρευσον ἁρμάτων
  ἐς Ἆλιν, κράτει δὲ πέλασον.

  ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Ὀλυμπιονίκαις^w, 9.7

  ἀλλὰ νῦν ἑκαταβόλων Μοισᾶν ἀπὸ τόξων
  Δία τε φοινικοστερόπαν σεμνόν τ᾽ ἐπίνειμαι
  ἀκρωτήριον Ἄλιδος
  τοιοῖσδε βέλεσσιν

  Και τώρα με των Μουσών τα τόξα που φτάνουν μακριά
  και με τα βέλη τούτα
  κάλυψε τον Δία τον πορφυροκέραυνο
  και το ακρωτήρι το ιερό της Ήλιδας

  Μετάφραση (2004): Ιωάννης Οικονομίδης, Αθήνα: Εταιρεία Ελληνικών Τυπογραφικών Στοιχείων @greek‑language.gr

Δείτε επίσης

• ηλειακός και λακωνικός τύπος : Ϝᾶλῐς

Πηγές

• Ἆλις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Ἆλις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.