ἐκπέρθω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐκπέρθω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

ἐκπέρθω

1. (για πόλη) εκπορθώ, καταστρέφω, λεηλατώ, παίρνω ως λάφυρα

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 13 (Ν. Μάχη ἐπὶ ταῖς ναυσί.), στίχ. 380 (στίχοι 378-380)

   δοῖμεν δ᾽ Ἀτρεΐδαο θυγατρῶν εἶδος ἀρίστην, | Ἄργεος ἐξαγαγόντες, ὀπυιέμεν, εἴ κε σὺν ἄμμιν | Ἰλίου ἐκπέρσῃς εὖ ναιόμενον πτολίεθρον.

   απ᾽ τ᾽ Άργος θα σου φέρναμε του Ατρείδη θυγατέρα | στα κάλλη της ασύγκριτην, γυναίκα να την έχεις, | την πυργωμένην Ίλιον αν συ μας εκπορθήσεις.

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 1 (Α. Λοιμός. Μῆνις.), στίχ. 125 (στίχοι 124-126)

   οὐδέ τί που ἴδμεν ξυνήϊα κείμενα πολλά· | ἀλλὰ τὰ μὲν πολίων ἐξεπράθομεν, τὰ δέδασται, | λαοὺς δ᾽ οὐκ ἐπέοικε παλίλλογα ταῦτ᾽ ἐπαγείρειν.

   Μη κάπου λάφυρα κοινά γνωρίζομε αφημένα; | Όσ᾽ απ᾽ τες χώρες πήραμε εμοιρασθήκαν όλα | και να τα ξανακάμομε σωρό δεν είναι πρέπον·

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

2. (μεταφορικά) καταστρέφω ολοκληρωτικά, συντρίβω

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Πλάτων, Πρωταγόρας, 340a

   ἀτὰρ καὶ ἐγὼ σὲ παρακαλῶ, μὴ ἡμῖν ὁ Πρωταγόρας τὸν Σιμωνίδην ἐκπέρσῃ.

   Λοιπόν κι εγώ σε καλώ να με βοηθήσεις, μήπως ο Πρωταγόρας μάς «πορθήσει» τον Σιμωνίδη.

   Μετάφραση (2009): Ηλίας Σπυρόπουλος. Θεσσαλονίκη: Ζήτρος. @greek‑language.gr

Συνώνυμα

• ἐκπορθέω

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πέρθω και πορθέω

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Πηγές

• ἐκπέρθω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐκπέρθω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.