-εῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

-εῖον < αρχικά από την κατάληξη επιθέτων -εῖος, που δημιουργήθηκε από συνδυασμό θεματικού φωνήεντος «ε» και -ιον, συνήθως από θέματα σε -εύς (αρχικά *-εϝ-, εξ ου τα διαλυτικά στον ιωνικό τύπο)

Επίθημα

-εῖον

• παραγωγική κατάληξη ουσιαστικών που δηλώνουν:

1. αντικείμενο ή εργαλείο, όργανο διά του οποίου γίνεται κάποια δράση
   • γραφή < γραφεῖον (στιλό)
   • βραβεύς < βραβεῖον (έπαθλο των αγώνων)
   • ἔργον < ἐργαλεῖον (εργαλείο, όργανο)
2. τόπο, λ.χ. εργαστήριο
   • ποιέω > ποιεῖον (τόπος στο οποίο κατασκευάζεται κάτι, εργαστήριο)
   • ἡνία + ποιεῖον > ἡνιοποιεῖον (εργαστήριο κατασκευής χαλιναριών)

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : -ήϊον

Σύνθετα

• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -εῖον στο Βικιλεξικό

Απόγονοι

• -είον
• -είο
• -ειό