ἡνία

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἡνία < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τὰ	ἡνίᾰ
γενική	τῶν	ἡνίων
δοτική	τοῖς	ἡνίοις
αιτιατική	τὰ	ἡνίᾰ
κλητική ὦ!		ἡνίᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἡνίω
γεν-δοτ	τοῖν	ἡνίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ἡνία ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό (δωρικός τύπος  ἁνία)

1. (στον Όμηρο, ποιητικό: όπως στο θηλυκό) χαλινάρι, ηνίο (κυριολεκτικά και μεταφορικά)
2. ελληνιστική σημασία και στον ενικό → δείτε τη λέξη ἡνίον

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἡνίᾱ	αἱ	ἡνίαι
γενική	τῆς	ἡνίᾱς	τῶν	ἡνιῶν
δοτική	τῇ	ἡνίᾳ	ταῖς	ἡνίαις
αιτιατική	τὴν	ἡνίᾱν	τὰς	ἡνίᾱς
κλητική ὦ!		ἡνίᾱ		ἡνίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἡνίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἡνίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ἡνία θηλυκό μετά τον Όμηρο (δωρικός τύπος  ἁνία)

1. ηνίο, χαλινάρι, γκέμι
2. (μεταφορικά) η διοίκηση, τα ηνία
3. δερμάτινη λουρίδα με την οποία έδεναν τα παπούτσια

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

ἡνία ουδέτερο

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του ἡνίον

Πηγές

• ἡνίον, ἡνία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἡνίον, ἡνία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.