αντικείμενο

Πίνακας περιεχομένων

1 Ελληνικά (el)

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	αντικείμενο	αντικείμενα
γενική	αντικειμένου	αντικειμένων
αιτιατική	αντικείμενο	αντικείμενα
κλητική	αντικείμενο	αντικείμενα

Ετυμολογία [επεξεργασία]

αντικείμενο < αρχαία ελληνική ἀντικείμενον, ουδέτερο της μετοχής του ρήματος ἀντίκειμαι < ἀντί + κεῖμαι

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

αντικείμενο ουδέτερο

κάθε τι που μπορεί να υποπέσει στις αισθήσεις μας, κυρίως στην όραση και την ακοή, κάθε τι που ανήκει στον εξωτερικό κόσμο
(γραμματική) μέρος του λόγου που λειτουργεί ως αποδέκτης της ενέργειας του ρήματος

στη φράση "έδωσα το γάλα στη μαμά μου" το "γάλα" είναι άμεσο και η "μαμά" είναι έμμεσο αντικείμενο της πρότασης
(φυσική) το σημείο ή τα σημεία από τα οποία προέρχεται το φως ειδώλου
(φιλοσοφία) κάθε πράγμα που υπάρχει ανεξάρτητα από τη θέλησή μας και το αντιλαμβανόμαστε σαν μία έννοια
(πληροφορική) η εκδοχή μιας συγκεκριμένης κλάσης
(Ορολογία) κάθε τι που μπορούμε να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας ή να συλλάβουμε με το νου μας

Παραδείγματα: το σπίτι μας, το μολύβι μας, ο Χ φίλος μας, η Ελλάδα, ο πολικός αστέρας, ο μαγνητικός βορράς, η ταχύτητα του φωτός, το χτεσινό μας όνειρο, το αυριανό πάρτι, ο ενθουσιασμός μας για συγκεκριμένο γεγονός, ο πόνος που νοιώσαμε κάποια στιγμή σήμερα το πρωί

Δείτε επίσης [επεξεργασία]

Σημειώσεις[επεξεργασία]

στην Ορολογία, δηλαδή, αντικείμενο είναι κάθε πράγμα, γεγονός ή φαινόμενο του εξωτερικού ή του εσωτερικού κόσμου που βρίσκεται απέναντι (ἀντί - κεῖται) στο νου μας - είτε μέσω των αισθήσεων είτε χωρίς τη μεσολάβησή τους - οποιαδήποτε στιγμή
τα αντικείμενα διαθέτουν/εμφανίζουν ιδιότητες, οι νοητικές αφαιρέσεις των οποίων είναι τα χαρακτηριστικά τα οποία ο νους αποδίδει, ατομικά ή ομαδικά, στα αντικείμενα και βάσει των οποίων ο νους σχηματίζει τις αντίστοιχες έννοιες (ατομικές ή γενικές)