αντικείμενο
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - αντικείμενο < αρχαία ελληνική ἀντικείμενον, ουδέτερο της μετοχής του ρήματος ἀντίκειμαι < ἀντί + κεῖμαι
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /an.diˈci.mɛ.nɔ/
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
αντικείμενο ουδέτερο
- κάθε τι που μπορεί να υποπέσει στις αισθήσεις μας, κυρίως στην όραση και την ακοή, κάθε τι που ανήκει στον εξωτερικό κόσμο
- (γραμματική) μέρος του λόγου που λειτουργεί ως αποδέκτης της ενέργειας του ρήματος
- στη φράση "έδωσα το γάλα στη μαμά μου" το "γάλα" είναι άμεσο και η "μαμά" είναι έμμεσο αντικείμενο της πρότασης
- (φυσική) το σημείο ή τα σημεία από τα οποία προέρχεται το φως ειδώλου
- (πληροφορική) object: μία αυτοτελής οντότητα, που έχει ορισθεί εκ των προτέρων ή δημιουργείται κατά την διάρκεια εκτέλεσης ενός προγράμματος (πχ. δομή δεδομένων, συνάρτηση, κλάση, αντικείμενο κλάσης, κλπ.)
- (αντικειμενοστρεφής προγραμματισμός) τύπος δεδομένων που περιέχει ταυτόχρονα δεδομένα (ιδιότητες) και υποπρογράμματα (μέθοδοι) και δημιουργείται από το πρότυπο μιας κλάσης με την εκτέλεση του κώδικα της μεθόδου κατασκευής[1]
- ≈ συνώνυμα: στιγμιότυπο κλάσης, αντικείμενο κλάσης
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
πράγμα που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις
αντικειμενοστρεφής προγραμματισμός
Μεταφράσεις προς κατάταξη κατά έννοια
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ Διομήδης Σπινέλλης, Προγραμματισμός με αντικείμενα, Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Προσπέλαση 26/10/2019