αίσθηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αίσθηση	οι	αισθήσεις
γενική	της	αίσθησης*	των	αισθήσεων
αιτιατική	την	αίσθηση	τις	αισθήσεις
κλητική		αίσθηση		αισθήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αισθήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αίσθηση < αρχαία ελληνική αἴσθησις < αἰσθάνομαι < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂ewisd- < *h₂ew- (βλέπω, παρατηρώ)

αίσθηση θηλυκό

λειτουργία του οργανισμού με την οποία προσλαμβάνονται τα ερεθίσματα του εξωτερικού περιβάλλοντος (όραση, ακοή, αφή, γεύση, όσφρηση)
ικανότητα αντίληψης και αξιολόγησης
η αίσθηση του ωραίου, η αίσθηση του μέτρου
εντύπωση, όχι απαραιτήτως θεμελιωμένη
αυτός ο άνθρωπος μου δίνει την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί του
- κάνω αίσθηση: εντυπωσιάζω
προαίσθημα

αίσθηση του χιούμορ: η ικανότητα του να εκφράζεται ή/και να αντιλαμβάνεται κάποιος το χιούμορ
έκτη αίσθηση: η διαίσθηση
χάνω τις αισθήσεις μου: λιποθυμώ
ξαναβρίσκω τις αισθήσεις μου: συνέρχομαι από λιποθυμία

αίσθηση