forçage

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

forçage < forcer

Προφορά

ΔΦΑ : /fɔʁ.saʒ/

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
forçage	forçages

forçage ^(fr) αρσενικό

1. ο εξαναγκασμός (πχ. ενός ζώου που το αναγκάζουν οι κυνηγοί να τρέχει)
2. η τεχνητή καλλιέργεια ενός φυτού σε διαφορετικό χώρο ή εποχή από το κανονικό

Συγγενικά

• forçat
• force
• forcé
• forcement
• forcément
• forcer
• forcerie
• forcing