stupeur

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

stupeur < λατινική stupor

Προφορά

ΔΦΑ : /sty.pœʁ/

^ⓘ 

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
stupeur	stupeurs

stupeur ^(fr) θηλυκό

1. (ιατρική) η νάρκωση

   ≈ συνώνυμα: anéantissement

2. αυτή η κατάσταση, όπου το πρόσωπο παραμένει ανέκφραστο
3. η κατάπληξη

   ≈ συνώνυμα: stupéfaction

Συγγενικά

• stupéfaction
• stupéfaire
• stupéfait
• stupéfiant
• stupéfier