πρωράτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πρωράτης	οι	πρωράτες
γενική	του	πρωράτη	των	πρωρατών
αιτιατική	τον	πρωράτη	τους	πρωράτες
κλητική		πρωράτη		πρωράτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρωράτης < πρώρα + -τής

Ουσιαστικό

πρωράτης αρσενικό

• (ναυτικός όρος): ο υπαξιωματικός ή ναύτης καταστρώματος, που εκτελεί υπηρεσία στη πλώρη πλοίου ή σκάφους

Παράγωγα

• πρωρατικός
• πρωρατικά

Αντώνυμα

• πρυμνήτης

Μεταφράσεις

    πρωράτης