έκβλητος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	έκβλητος	η	έκβλητη	το	έκβλητο
γενική	του	έκβλητου	της	έκβλητης	του	έκβλητου
αιτιατική	τον	έκβλητο	την	έκβλητη	το	έκβλητο
κλητική		έκβλητε		έκβλητη		έκβλητο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	έκβλητοι	οι	έκβλητες	τα	έκβλητα
γενική	των	έκβλητων	των	έκβλητων	των	έκβλητων
αιτιατική	τους	έκβλητους	τις	έκβλητες	τα	έκβλητα
κλητική		έκβλητοι		έκβλητες		έκβλητα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

έκβλητος < αρχαία ελληνική ἔκβλητος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈek.vli.tos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : έκ‐βλη‐τος

Επίθετο

έκβλητος, -η, -ο

• (λόγιο)
  1. αυτός που πετιέται, ο απόβλητος

     ※  Μόνο που τα βιβλία δεν ήταν «Οι Άθλιοι» του Ουγκώ ούτε η «Ιστορία δύο πόλεων» του Ντίκενς που στην ταινία προσπαθούσαν να διασώσουν, απομνημονεύοντάς τα, οι έκβλητοι ενός καθεστώτος που έκαιγε τη λογοτεχνία, την επιστήμη, ό,τι μπορούσε να διαβαστεί.

     Αλεξίου, Λίνα (14 Μαΐου 2001), Κοπάνας ξεφτίλα, Τα Νέα

  2. αυτός που αξίζει να αποβληθεί

Μεταφράσεις

    έκβλητος

Πηγές

• έκβλητος - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)