βουκόλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	βουκόλος	οι	βουκόλοι
γενική	του	βουκόλου	των	βουκόλων
αιτιατική	τον	βουκόλο	τους	βουκόλους
κλητική		βουκόλε		βουκόλοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βουκόλος < από το αρχαίο βουκόλος < βοῦς = βόδι

Ουσιαστικό

βουκόλος αρσενικό

• (επάγγελμα) ο βοσκός βοδιών, ο γελαδάρης
• και γενικότερα ο βοσκός, ο ποιμένας

Συγγενικά

• βουκολώ
• βουκολικός
• βουκολικά

Συνώνυμα

• βοϊδολάτης

Μεταφράσεις

    βουκόλος

γαλλικά : bouvier (fr), vacher (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

βουκόλος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

βουκόλος αρσενικό

• (επάγγελμα) βουκόλος

  ※ 5ος πκε αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 2 (Εὐτέρπη), 164.1

  Ἔστι δὲ Αἰγυπτίων ἑπτὰ γένεα, καὶ τούτων οἱ μὲν ἱρέες, οἱ δὲ μάχιμοι κεκλέαται, οἱ δὲ βουκόλοι, οἱ δὲ συβῶται, οἱ δὲ κάπηλοι, οἱ δὲ ἑρμηνέες, οἱ δὲ κυβερνῆται.

  Στους Αιγυπτίους υπάρχουν επτά τάξεις, οι οποίες ονομάζονται: ιερείς, στρατιωτικοί, βουκόλοι, χοιροβοσκοί, έμποροι, διερμηνείς, πηδαλιούχοι.

  Μετάφραση (1992), Λ. Ζενάκος: @greek‑language.gr

Πηγές

• βουκόλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βουκόλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.