γεῦσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	γεῦσῐς	αἱ	γεύσεις
γενική	τῆς	γεύσεως	τῶν	γεύσεων
δοτική	τῇ	γεύσει	ταῖς	γεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	γεῦσῐν	τὰς	γεύσεις
κλητική ὦ!		γεῦσῐ		γεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		γευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γεῦσις < γεύ(ομαι) + -σις

Ουσιαστικό

γεῦσις θηλυκό

• γεύση

Συγγενικά

• γεῦμα

Πηγές

• γεῦσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.