διόρθωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διόρθωσῐς	αἱ	διορθώσεις
γενική	τῆς	διορθώσεως	τῶν	διορθώσεων
δοτική	τῇ	διορθώσει	ταῖς	διορθώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διόρθωσῐν	τὰς	διορθώσεις
κλητική ὦ!		διόρθωσῐ		διορθώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διορθώσει
γεν-δοτ	τοῖν		διορθωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διόρθωσις < διορθόω / διορθῶ < δι- (δια-) + οἰκέω, διοικη- + -σις

Ουσιαστικό

διόρθωσις, -εως θηλυκό

1. η όρθια τοποθέτηση (και με ιατρική σημασία)
2. διόρθωση, αποκατάσταση, επανόρθωση

Συγγενικά

• διόρθωμα
• διορθωτής
• → δείτε τις λέξεις ὄρθωσις και ὀρθός

Πηγές

• διόρθωσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διόρθωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.