λώπη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	λώπη	αἱ	λῶπαι
γενική	τῆς	λώπης	τῶν	λωπῶν
δοτική	τῇ	λώπῃ	ταῖς	λώπαις
αιτιατική	τὴν	λώπην	τὰς	λώπᾱς
κλητική ὦ!		λώπη		λῶπαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λώπᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		λώπαιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λώπη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

λώπη, -ης θηλυκό

• μανδύας, ιμάτιο

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 13 (ν. Ὀδυσσέως ἀπόπλους παρὰ Φαιάκων καὶ ἄφιξις εἰς Ἰθάκην.), στίχ. 224 (στίχοι 224-225)

  δίπτυχον ἀμφ᾽ ὤμοισιν ἔχουσ᾽ εὐεργέα λώπην· | ποσσὶ δ᾽ ὑπὸ λιπαροῖσι πέδιλ᾽ ἔχε, χερσὶ δ᾽ ἄκοντα

  είχε στους ώμους περασμένη κάπα διπλωτή, | στ᾽ άσπρα του πόδια πέδιλα, στα χέρια του κοντάρι.

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

Άλλες μορφές

• λωπάς
• λῶπος

Παράγωγα

• λωπία
• λωπίζω
• λώπιον: υποκοριστικό του λώπη
• λωπίον: υποκοριστικό του λώπη
• λωπιστός
• λώπιστος

• → και δείτε τη λέξη λωποδυτέω

Πηγές

• λώπη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λώπη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.