μονισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μονισμός	οι	μονισμοί
γενική	του	μονισμού	των	μονισμών
αιτιατική	τον	μονισμό	τους	μονισμούς
κλητική		μονισμέ		μονισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονισμός < λόγιο ενδογενές δάνειο: γερμανική Monismus < αρχαία ελληνική μόνος

Ουσιαστικό

μονισμός αρσενικό

• (φιλοσοφία) θεωρία κατά την οποία τα πάντα έχουν μια κοινή αρχή, το πνεύμα ή την ύλη

Συγγενικά

• μονιστής
• μονιστικός

Συνώνυμα

• ενισμός

Αντώνυμα

• δυϊσμός

Δείτε επίσης

• μονισμός στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    μονισμός

αγγλικά : monism (en) γαλλικά : monisme (fr) γερμανικά : Monismus (de)