μπαλαούρο
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- μπαλαούρο < (άμεσο δάνειο) ιταλική ballauro
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
μπαλαούρο ουδέτερο
- (ναυτικός όρος): αποθήκη υλικών καταστρώματος και εξαρτισμού πλοίου που βρίσκεται στο πρόστεγο ή την πλώρη.
- σε πολεμικό πλοίο, από εποχής ιστιοφόρων, χώρος απομόνωσης ή κράτησης.
- (μεταφορικά) κρατητήριο