πινάκιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πινάκιον	τὰ	πινάκιᾰ
γενική	τοῦ	πινακίου	τῶν	πινακίων
δοτική	τῷ	πινακίῳ	τοῖς	πινακίοις
αιτιατική	τὸ	πινάκιον	τὰ	πινάκιᾰ
κλητική ὦ!		πινάκιον		πινάκιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πινακίω
γεν-δοτ	τοῖν		πινακίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πινάκιον < πίναξ, πινακ- + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

πινάκιον, -ου ουδέτερο

• υποκοριστικό του πίναξ, πλακίδιο όπου γράφονταν δικαστικές αποφάσεις ή νόμοι

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πινάκιον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πινάκιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.